“De gesprekken tijdens de dialoogtafel hebben me enorm geraakt”

Terugblik 2024: de Keti Koti Dialoogtafel in Den Helder. Christina Schachtschabel is als opbouwwerker altijd op zoek naar verbinding. Verbinding tussen mensen in de wijk en verbinding tussen mensen en organisaties. Op straat gaat ze in gesprek met buurtbewoners. Waarbij kunnen ze een steuntje in de rug gebruiken? Een oud-collega vroeg haar of ze kansen zag voor een Keti Koti Dialoogtafel in Den Helder. Ze ging meteen aan de slag.

Mooie aanleiding

“Bij het organiseren van een evenement bekijk ik altijd of het een manier is om mensen bij elkaar te brengen. Het is belangrijk om met elkaar in gesprek te gaan. Juist in deze tijd van heftige meningen. Keti Koti herdenkt de afschaffing van de slavernij in Suriname en de Nederlandse Antillen. Een stuk geschiedenis dat ons allemaal raakt. Ik vond het een mooie reden om te praten over mensen en culturen.”

Mee & de Wering was de lokale partner in de organisatie van de Keti Koti Dialoogtafel. Christina en haar collega’s kozen voor het Wijkhuis Nieuw Den Helder, midden in een wijk met allerlei culturen. Maar liefst 95 mensen waren aanwezig op de septemberavond, ondanks een heftige storm. De vrijwilligers van de Keti Koti Dialoogtafel en van het wijkhuis zorgden voor lange, prachtig gedekte tafels en Surinaamse hapjes.

Bitter en zoet

“Het rook heerlijk toen ik binnenkwam,” herinnert Christina zich. Een gespreksleider vertelde het Keti Koti-verhaal. Dat vulde ze aan met haar persoonlijke ervaringen. We deden een stokje met de stof kinine in onze mond. Dat was extreem bitter. Zo proefden we de bitterheid van de slavernij. Daarna kregen we iets zoets. Dat stond voor de bevrijding. Er was ook een koor dat slavenliederen zong.”

Maar wat het meeste indruk maakte op Christina, waren de gesprekken. “Die hebben me heel erg geraakt. Iedereen had een gesprekspartner tegenover zich zitten. We kregen een vraag en deelden om beurten ons verhaal. De ander mocht alleen luisteren en daarna vertellen wat hij uit het verhaal had gehaald. Ik zat tegenover een half-Malinese, half-Nederlandse wethouder. Zijn verhalen maakten me stil en klein.”

Gevoelig onderwerp

Christina ziet de Dialoogtafel als een succes, ondanks de lichte ophef die ontstond na een artikel in de krant. “Dat raakte me, juist omdat het zo’n gevoelig thema is. Gelukkig kan ik het nu positief bekijken. Het gaat over de inwoner, over samen bezig zijn met verandering. We hebben gezien dat er een grote groep is die met elkaar in gesprek wil. Dus we gaan verder met dit onderwerp en met dialoogtafels.”

Dit is het eerste deel van een reeks waarin we met collega’s terugblikken op mooie projecten en samenwerkingen in 2024. Lees ook deel twee: “Ik zorg dat basisscholen steeds gezonder worden” en deel drie: “Levend verlies is rouw en verdriet om wat er nog is”.

Foto’s: Yohannes Henriksson